یاران شتاب کنید!

صبح شد و بانگ الرحیل برخاست و قافله عشق عازم سفر تاریخ شد ...

خدایا ، چگونه ممکن است که تو این باب رحمت خاص را تنها بر آنان گشوده باشی که در شب هشتم ذی الحجه سال  شصتم هجری مخاطب امام بوده اند ، و دیگران را ازین دعوت محروم خواسته باشی ؟ آنان را می گویم که عرصه حیاتشان ، عصری دیگر از تاریخ کره رض است . " هیهات ما ذلک الظن بک " . ما را از فضل تو گمان دیگری است . پس چه جای تردید؟

راهی که آن قافله عشق پای در آن نهاد راه تاریخ است  و آن بانگ الرحیل هرصبح در همه جا برمی خیزد...

الرحیل الحیل !

اکنون بنگر حیرت عقل را و جرأت عشق را!

زمین نه جای ماندن که گذرگاه است ... گذر از نفس به سوی رضوان حق.

هیچ شنیده ای که کسی در گذرگاه ، رحل اقامت بیفکند؟...

ومرگ نیز دراینجا همان همه با تو نزدیک است که در کربلا، و کدام انیسی از مرگ شایسته تر؟

که اگر دهر بخواهد با کسی وفا کند و او را از مرگ معاف دارد، حســیـن که از من و تو شایسته تراست.

رشحاتی از فتح خون، شهید آوینی