در سوگ فاطمه

دوران وصال هر دودلداده روزی به فراق منتهی می شود

کم است وصالی که در آن فراق نباشد

این حقیقت که فاطمه رانیز پس از احمد از دست دادم

شاهد دیگریست که هیچ وصالی ابدی نیست

جانم با آه حسرتناکم در فراق فاطمه زندانی سینه من است

ای کاش که با آهم ازسینه پرواز کند

بعد از تو هیچ خیری در زندگی این جهان نیست

بر خویش می گریم که مبادا زندگی ام بی تو، طولانی شود

یاری که هیچ محبوبی همتای او نیست

وجز او کسی از قلب من نصیبی ندارد

یاری که از دیدگانم اگرچه پنهان گشت

ولی هرگز از قلبم پنهان نشده است

چگونه است که ایستاده ام و دربرابر آرامگاه ها به آرامگاه یارم سلام میکنم ولی جوابم را نمی دهد

ای دوست ! چرا جواب مرا نمی دهی ؟

آیا فراموش کرده ای دوران دوستی را؟

_{اشعار حضرت علی علیه السلام در سوگ فاطمه سلام الله علیها}

 _{کتاب شهر گمشده ( فاطمه چه گفت ؟ مدینه چه شد؟) - محمدحسن زورق با مقدمه استاد محمدرضا حکیمی}