جلوه گاهى از تربیت فاطمه سلام الله علیها

ابوالقاسم قشیرى از شخصى نقل مى کند:
از کاروانى که عازم مکه بود، فاصله داشتم ، بانویى را در بیابان دیدم متحیر و نگران است . به نزد او رفتم هر چه از او پرسیدم با آیه اى از قرآن جوابم را داد.

پرسیدم : تو کیستى ؟

گفت : وقل سلام فسوف تعلمون (اول سلام بگو آنگاه بپرس .)
بر او سلام کردم و گفتم :
در اینجا چه مى کنى ؟
گفت : و من یهدى الله فماله من مضل (فهمیدم راه را گم کرده است .)

پرسیدم : از جن هستى یا از انس ؟

جواب داد: یا بنى آدم خذوا زینتکم (یعنى از آدمیان هستم .)

گفتم : از کجا مى آیى ؟

پاسخ داد: ینادون من مکان بعید (فهمیدم که از راه دور مى آید.)

گفتم : کجا مى روى ؟

گفت : لله على الناس حج البیت (دانستم قصد مکه را دارد.)

گفتم : چند روز است از کاروان جدا شده اى ؟

گفت : و لقد خلقنا السموات فى ستته ایام (فهمیدم که شش روز است .)

گفتم : آیا به غذا میل دارى ؟

گفت : و ما جعلنا جسدا لا یاکلون الطعام (دانستم که میل به غذا دارد به او غذا دادم .)

گفتم : عجله کن و تند بیا.

گفت : لا یکلف الله نفسا لا وسعها (فهمیدم خسته است .)

گفتم : حالا که نمى توانى راه بروى بیا با من سوار شتر شو!

گفت : لو کان فیهما الهة الا الله لفسدتا (یعنى سوار شدن مرد و زن نامحرم بر یک مرکب موجب فساد است . به ناچار من پیاده شدم و او را سوار کردم .)
گفت : سبحان الله الذى سخر لنا هذا (در مقابل این نعمت ، خدا را شکر نمود.)
چون به کاروان رسیدیم ، گفتم :

آیا کسى از بستگان شما در کاروان هست ؟

گفت : یا داود انا جعلناک خلیفة و ما محمد الا رسول الله . یا یحیى خذ الکتاب . یا موسى انى انا الله (فهمیدم چهار نفر از کسان وى در کاروان هستند و اسمهایشان داود، موسى ، یحیى و محمد مى باشد. آنها را صدا کردم ، در این وقت چهار نفر با شتاب به سوى وى دویدند.)

پرسیدم : اینها با تو چه نسبتى دارند؟

در جواب گفت : المال و البنون زینة الحیواة الدنیا (دانستم که چهار نفر فرزندان وى هستند.)

هنگامى که آنان نزد مادرشان رسیدند، گفت :

یا ابتى استاجره خیر من استاجرت لقوى امین (متوجه شدم که به پسرانش مى گوید، به من مزدى بدهند آنان نیز مقدارى پول به من دادند.)
سپس گفت : والله یضاعف لم یشاء (فهمیدم مى گوید مزدم را زیادتر بدهند، از این رو مزدم را اضافه کردند.)